Batumi-Tblisi
Door: Ad
06 Augustus 2019 | Georgië, Kobuleti
Vrijdag 2/3-8:
De dagen op het mooie Geocamp in Kobuleti worden gekenmerkt door rust en ruimte. Prachtige vergezichten over de Zwarte Zee, wolkenpartijen, zonsondergangen en een ondergaande maan en een wandeling over het kiezelstrand naar Kobuleti (met hindernissen: deels passeerbare, deels onpasseerbare riviermondingen uitkomend op het strand) eindigend op een terras van een eenvoudig visrestaurant, waar we de vis voor het uitzoeken hadden.
De voorlaatste avond worden we verrast door een merkwaardig natuurverschijnsel: een enorme en schier eindeloze zwerm overtrekkende Libelles, honderdduizenden, misschien wel een miljoen in aantal.
Zondag 4-8:
Op weg naar Kutaisi, derde stad van het land na Tblisi en Batumi. Ooit, in de communistische periode, de maffia-stad van de Sovjet-Unie genoemd. Maar voordat we in de stad zelf ons hostel opzoeken bezoeken we eerst het 10 km. Noordelijker liggende, hoog gelegen Gelati-klooster waarvan het centrale deel in de 12e eeuw gebouwd is door koning David de Bouwer (zo’n David hebben we ook in de familie) Met zijn prachtige fresco’s en mozaïeken een belangrijk monument en uiteraard onderdeel van Unesco’s werelderfgoedlijst.
Er is nog een tweede klooster (Motsameta), maar dat hebben we gelaten voor wat het was.
We bewonderen de imposante fontein in het centrum van de stad met de goudkleurige paarden en tientallen gestileerde beelden van dieren.
Na enig zoeken vinden we ons hostel, recht tegenover de Bagrati-kathedraal. Geweldige gastvrouw, auto’s in de tuin en restaurant ‘Our Garden’ naast de deur. De kathedraal, een van de highlights van Kutaisi, is na de laatste verbouwing juist van de werelderfgoedlijst afgehaald.
Maandag 5-8:
Van Kutaisi naar Tblisi. Een rit van ca. 3,5 uur over een prima weg, deels al snelweg. Mooie uitzichten over dalen en (bij voldoende regenval) ongetwijfeld woeste rivieren. Aan de rand van het Tblisi-meer is ook sinds 2 jaar een Geo-camp gesitueerd. Daar strijken we neer, een eindje buiten de stad. Het is er erg rustig, mooi uitzicht op het meer, restaurant op 200 meter, maar verder helemaal niets.
Een bijzondere dag vandaag: de aankomst van Jeanne. Tom en Hans halen haar met een taxi van het vliegveld. Een fijn weerzien! In een nieuwe samenstelling zetten we onze reis dus voort. Morgen gaan we Tblisi ontdekken.
De dagen op het mooie Geocamp in Kobuleti worden gekenmerkt door rust en ruimte. Prachtige vergezichten over de Zwarte Zee, wolkenpartijen, zonsondergangen en een ondergaande maan en een wandeling over het kiezelstrand naar Kobuleti (met hindernissen: deels passeerbare, deels onpasseerbare riviermondingen uitkomend op het strand) eindigend op een terras van een eenvoudig visrestaurant, waar we de vis voor het uitzoeken hadden.
De voorlaatste avond worden we verrast door een merkwaardig natuurverschijnsel: een enorme en schier eindeloze zwerm overtrekkende Libelles, honderdduizenden, misschien wel een miljoen in aantal.
Zondag 4-8:
Op weg naar Kutaisi, derde stad van het land na Tblisi en Batumi. Ooit, in de communistische periode, de maffia-stad van de Sovjet-Unie genoemd. Maar voordat we in de stad zelf ons hostel opzoeken bezoeken we eerst het 10 km. Noordelijker liggende, hoog gelegen Gelati-klooster waarvan het centrale deel in de 12e eeuw gebouwd is door koning David de Bouwer (zo’n David hebben we ook in de familie) Met zijn prachtige fresco’s en mozaïeken een belangrijk monument en uiteraard onderdeel van Unesco’s werelderfgoedlijst.
Er is nog een tweede klooster (Motsameta), maar dat hebben we gelaten voor wat het was.
We bewonderen de imposante fontein in het centrum van de stad met de goudkleurige paarden en tientallen gestileerde beelden van dieren.
Na enig zoeken vinden we ons hostel, recht tegenover de Bagrati-kathedraal. Geweldige gastvrouw, auto’s in de tuin en restaurant ‘Our Garden’ naast de deur. De kathedraal, een van de highlights van Kutaisi, is na de laatste verbouwing juist van de werelderfgoedlijst afgehaald.
Maandag 5-8:
Van Kutaisi naar Tblisi. Een rit van ca. 3,5 uur over een prima weg, deels al snelweg. Mooie uitzichten over dalen en (bij voldoende regenval) ongetwijfeld woeste rivieren. Aan de rand van het Tblisi-meer is ook sinds 2 jaar een Geo-camp gesitueerd. Daar strijken we neer, een eindje buiten de stad. Het is er erg rustig, mooi uitzicht op het meer, restaurant op 200 meter, maar verder helemaal niets.
Een bijzondere dag vandaag: de aankomst van Jeanne. Tom en Hans halen haar met een taxi van het vliegveld. Een fijn weerzien! In een nieuwe samenstelling zetten we onze reis dus voort. Morgen gaan we Tblisi ontdekken.
