De Military Highway, Tianeti, Kvareli, Sighnaghi
Door: Ad
14 Augustus 2019 | Georgië, Sighnaghi
Vrijdag 9-8:
Van Tbilisi naar Kazebeghi (of Stepantsminda)over de Military Highway, een oude toegangsroute naar Georgie tussen Georgië (Kazbeghi) en Rusland (Vladikavkaz) waarover Tsjechov ooit schreef: “it isn’t a highway but poetry”. Tegenwoordig een goed geasfalteerde 2-baansweg. In Ananauri, aan de rand van een stuwmeer, bekijken we een oud complex van kerken. Fraai, maar rommelig en vergeven van toeristen (waaronder uiteraard wijzelf). We passeren de Jvarispas (2379m) en zien van een afstand het Soviet-Georgische vriendschapsmonument. Maar ook hier heel veel bezoekers, je kunt de auto niet parkeren. We zetten het van een afstandje op de gevoelige plaat en trekken voort via Gudauri naar Kazbeghi. Het berglandschap is prachtig, hier begint het Kaukasusgebergte en we zien toppen tot boven de 5000 m.
In Kazbeghi vinden we een vrijkampeerplaats in een bos, aan de rand van het stadje. Beetje donker, af en toe komen koeien, paarden of varkens langs, maar prima om te overnachten. Maar wat lastig voor de tent. Tom en Jeanne nemen een kamer in Easy hotel, op een paar minuten loopafstand.
Zaterdag 10-8:
Hoog boven ons zien we het beroemde kerkje van Gergeti. Het siert de kaft van bijna alle reisgidsen. Om de knieën van enkelen te sparen nemen we een taxi naar boven (40 Lari), bewonderen het inderdaad prachtige kerkje en dalen op ons gemak te voet weer af naar beneden. Halverwege nemen we een kleine rustpauze en worden door een Georgische familie die daar ook verblijft vergast op brood gevuld met gehakt en een slok sterke drank. We eten op het grote terras op het centrale plein.
Zondag 11-8:
Met de taxi naar Sno en Jutta, bergdorp en uitvalsbasis van grote wandeltochten.
Terug over de Military Highway, via Ananauri naar Tianeti, waar we een plaats zoeken om de nacht door te brengen. Via het politiebureau In het centrum worden we doorverwezen naar guesthouse ‘Green Tianeti’. De camper van Hans kan in de achtertuin, de VW staat ernaast. Het welkom is allerhartelijkst, we eten er lekker van en ook het ontbijt ‘s morgens mag er zijn. Dat gold uiteindelijk ook voor de rekening, die toch aanmerkelijk hoger uitviel dan we hadden ingeschat.
Maandag 12-8:
Van Tianeti naar wijncamping Sanavardo in de gelijknamige plaats. Na enig zoeken vragen we op de lokale basisschool de weg. De mevrouw belt naar andere Engels sprekende vrouw, die snel komt aangereden en ons de weg wijst.....naar niemandsland want de camping bestaat niet meer. We rijden terug naar Kvareli en worden op het toeristenbureau verwezen naar Lake Ilia, een klein meer aan de rand van de stad. Daar kunnen we vrij kamperen, een duik nemen en ons gemak er van nemen. We bereiden samen een voortreffelijke maaltijd. ‘s avonds ontmoeten we een Duits sprekende Georgische vrouw wiens familie een wijngaard heeft en wijnproeverijen organiseert. Ze nodigt ons uit om dat de volgende dag te komen doen. Goed plan!
De nacht wordt wel enigszins verstoord door een grote groep blaffende honden die dit parkje als verblijfplaats hebben. Honden tref je overigens overal in grote hoeveelheden aan.
Jeanne heeft contact met Aykut en zal een paar dagen eerder terugreizen met familieleden vanuit Samsung i.p.v. Istanbul.
Dinsdag 13-8:
Op naar de wijnproeverij in het stadje. We krijgen een rondleiding op het kleine, maar oude familiebedrijf (met een 100-jaar oude wijnrank), waar op de klassieke manier in quevri wijn wordt gemaakt. Met name de kindsmazaruli is een halfzoete rode topwijn (specifiek voor het gebied)naast de Saperavi en Rikatseteli. Er heerst een heerlijke sfeer tussen de wijnranken in de prachtige tuin met kalebassen, kiwi’s en hangplanten.
Die nacht heeft een hond de schoen van Jeanne kapot gebeten, maar een lokale schoenmaker heeft er voor 10 Lari geprobeerd er nog iets van te maken. Deels gelukt.
Woensdag 14-8:
Van Kvareli naar Sighnaghi, slechts een kilometer of 60.
Sighnaghi is een stadje dat op initiatief van de oud-president Shaakasvili is opgeknapt tot een toeristische hotspot. Het ziet er anders uit dan de andere Georgische stadjes, het is meer een fraai Italiaans bergdorp met prachtige uitzichten. De weg er naar toe is er dan ook een met verschillende haarspeldbochten.
We bezichtigen de plaats, parkeren de campers op de grote parkeerplaats en vinden een plek in guesthouse Zandarashvili: een 5-persoonskamer met douche en toilet voor 100 Lari. Met een eigen loungeruimte en een prachtig uitzicht vanaf het balkon.
We maken er ook gebruik van de maaltijd.
Van Tbilisi naar Kazebeghi (of Stepantsminda)over de Military Highway, een oude toegangsroute naar Georgie tussen Georgië (Kazbeghi) en Rusland (Vladikavkaz) waarover Tsjechov ooit schreef: “it isn’t a highway but poetry”. Tegenwoordig een goed geasfalteerde 2-baansweg. In Ananauri, aan de rand van een stuwmeer, bekijken we een oud complex van kerken. Fraai, maar rommelig en vergeven van toeristen (waaronder uiteraard wijzelf). We passeren de Jvarispas (2379m) en zien van een afstand het Soviet-Georgische vriendschapsmonument. Maar ook hier heel veel bezoekers, je kunt de auto niet parkeren. We zetten het van een afstandje op de gevoelige plaat en trekken voort via Gudauri naar Kazbeghi. Het berglandschap is prachtig, hier begint het Kaukasusgebergte en we zien toppen tot boven de 5000 m.
In Kazbeghi vinden we een vrijkampeerplaats in een bos, aan de rand van het stadje. Beetje donker, af en toe komen koeien, paarden of varkens langs, maar prima om te overnachten. Maar wat lastig voor de tent. Tom en Jeanne nemen een kamer in Easy hotel, op een paar minuten loopafstand.
Zaterdag 10-8:
Hoog boven ons zien we het beroemde kerkje van Gergeti. Het siert de kaft van bijna alle reisgidsen. Om de knieën van enkelen te sparen nemen we een taxi naar boven (40 Lari), bewonderen het inderdaad prachtige kerkje en dalen op ons gemak te voet weer af naar beneden. Halverwege nemen we een kleine rustpauze en worden door een Georgische familie die daar ook verblijft vergast op brood gevuld met gehakt en een slok sterke drank. We eten op het grote terras op het centrale plein.
Zondag 11-8:
Met de taxi naar Sno en Jutta, bergdorp en uitvalsbasis van grote wandeltochten.
Terug over de Military Highway, via Ananauri naar Tianeti, waar we een plaats zoeken om de nacht door te brengen. Via het politiebureau In het centrum worden we doorverwezen naar guesthouse ‘Green Tianeti’. De camper van Hans kan in de achtertuin, de VW staat ernaast. Het welkom is allerhartelijkst, we eten er lekker van en ook het ontbijt ‘s morgens mag er zijn. Dat gold uiteindelijk ook voor de rekening, die toch aanmerkelijk hoger uitviel dan we hadden ingeschat.
Maandag 12-8:
Van Tianeti naar wijncamping Sanavardo in de gelijknamige plaats. Na enig zoeken vragen we op de lokale basisschool de weg. De mevrouw belt naar andere Engels sprekende vrouw, die snel komt aangereden en ons de weg wijst.....naar niemandsland want de camping bestaat niet meer. We rijden terug naar Kvareli en worden op het toeristenbureau verwezen naar Lake Ilia, een klein meer aan de rand van de stad. Daar kunnen we vrij kamperen, een duik nemen en ons gemak er van nemen. We bereiden samen een voortreffelijke maaltijd. ‘s avonds ontmoeten we een Duits sprekende Georgische vrouw wiens familie een wijngaard heeft en wijnproeverijen organiseert. Ze nodigt ons uit om dat de volgende dag te komen doen. Goed plan!
De nacht wordt wel enigszins verstoord door een grote groep blaffende honden die dit parkje als verblijfplaats hebben. Honden tref je overigens overal in grote hoeveelheden aan.
Jeanne heeft contact met Aykut en zal een paar dagen eerder terugreizen met familieleden vanuit Samsung i.p.v. Istanbul.
Dinsdag 13-8:
Op naar de wijnproeverij in het stadje. We krijgen een rondleiding op het kleine, maar oude familiebedrijf (met een 100-jaar oude wijnrank), waar op de klassieke manier in quevri wijn wordt gemaakt. Met name de kindsmazaruli is een halfzoete rode topwijn (specifiek voor het gebied)naast de Saperavi en Rikatseteli. Er heerst een heerlijke sfeer tussen de wijnranken in de prachtige tuin met kalebassen, kiwi’s en hangplanten.
Die nacht heeft een hond de schoen van Jeanne kapot gebeten, maar een lokale schoenmaker heeft er voor 10 Lari geprobeerd er nog iets van te maken. Deels gelukt.
Woensdag 14-8:
Van Kvareli naar Sighnaghi, slechts een kilometer of 60.
Sighnaghi is een stadje dat op initiatief van de oud-president Shaakasvili is opgeknapt tot een toeristische hotspot. Het ziet er anders uit dan de andere Georgische stadjes, het is meer een fraai Italiaans bergdorp met prachtige uitzichten. De weg er naar toe is er dan ook een met verschillende haarspeldbochten.
We bezichtigen de plaats, parkeren de campers op de grote parkeerplaats en vinden een plek in guesthouse Zandarashvili: een 5-persoonskamer met douche en toilet voor 100 Lari. Met een eigen loungeruimte en een prachtig uitzicht vanaf het balkon.
We maken er ook gebruik van de maaltijd.
